เท่าที่ผมเกิดทันก็ตื่นมาดูเจ้าขุนทองทุกเช้าก่อนไปโรงเรียน วันเสาร์อาทิตย์ก็ดูการ์ตูนช่อง 9 สลับกับละครจักรๆ วงศ์ๆ ฟังเพลงผ่านเทปคาสเซ็ต จำได้ว่าตอนเด็กๆ มีปัญหาเทปผีซีดีเถื่อนระบาดหนัก พอโตขึ้นมาหน่อยก็หันมาฟังเพลงออนไลน์ในเว็บที่สมัยนั้นยังไม่ต้องเสียเงินหรือสมัครสมาชิกอะไร สิ่งของเครื่องใช้อย่างอื่นที่ผมเกิดทันได้ใช้งานก็มีตู้โทรศัพท์ ตู้ถ่ายสติ๊กเกอร์ คอมพิวเตอร์รุ่นเก่ากับวินโดวส์สมัยก่อน XP บางรุ่น (ผมจำไม่ได้แล้วว่าเรียกอะไร) ส่วนพวกเกมก็มีเพลย์สเตชั่น 1 ที่ตัวละครดูยังไงก็เหมือนหุ่นยนต์มากกว่าคนจริงๆ นินเทนโด้ DS รุ่นจอบนกับจอล่าง แล้วก็เกมยิงกับเกมแข่งรถที่เล่นกับเครื่อง PC ภาคเก่าๆ บางภาค
ในส่วนของอาหารการกิน จำได้ว่าตอนเด็กๆ โรงอาหารที่มหาลัยผม (เคยไปกินตั้งแต่สมัยยังเป็นนักเรียน) ไม่มีแอร์ ใช้แก้วน้ำแบบนำกลับมาใช้ใหม่ ไม่เหมือนปัจจุบันที่โรงอาหารติดแอร์แล้ว แล้วก็เปลี่ยนมาใช้แก้วแบบใช้แล้วทิ้ง ทุกวันนี้ร้านประจำที่เคยกินมาตั้งแต่เด็กก็ยังไม่ไปไหน เพียงแต่ว่าอาจจะมีการเปลี่ยนสูตรหรือเปลี่ยนเมนูบ้าง อาหารรสชาติยังไม่เปลี่ยนมาก ส่วนเรื่องของกินในโฆษณา ผมจำได้ดีเลยว่าสมัยเด็กๆ ผมเชื่อคำโฆษณามาก ซื้อขนมแทบทุกยี่ห้อที่เห็นในโฆษณา จนถึงตอนนี้ขนมบางยี่ห้อที่ผมเคยชอบตอนเด็กๆ ก็เริ่มหายาก บางยี่ห้อก็เลิกผลิตไปแล้ว พูดถึงโฆษณาแล้วก็มีอีกอย่างที่ผมนึกออกคือโฆษณาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ครับ สมัยผมเรียนชั้นประถมผมนอนไม่ดึกมาก (สมัยนั้นนอนก่อน 4 ทุ่มทุกคืน ยกเว้นวันหยุด) แต่ก็ยังเห็นโฆษณาเหล้าเบียร์บางตัวก่อนนอน
เรื่องดารานักร้อง เอาจริงๆ ผมเริ่มรู้จักดารามาตั้งแต่ตอนเรียนชั้นประถมแล้ว สมัยเด็กๆ ผมชอบดูละครช่อง 3 มาก (แต่เดี๋ยวนี้ชอบดูช่องดิจิตอลทีวีมากกว่า) ดาราที่ผมชอบสมัยนั้นเลยเป็นพระเอกนางเอกช่อง 3 เป็นส่วนใหญ่ แต่คนที่ผมชอบที่สุดในช่อง 3 ตอนนี้เสียชีวิตไปแล้ว (พี่ปอ ทฤษฎี) ช่อง 7 ก็มีดาราที่ชอบอยู่บ้าง แต่ตอนนี้ดาราช่อง 7 ที่ผมชอบตอนเด็กๆ ออกไปอยู่ช่องอื่นไม่ก็เป็นนักแสดงอิสระกันหมดแล้ว ส่วนนักร้องที่ผมชอบตอนเด็กๆ แล้วยังชอบมาจนถึงทุกวันนี้ก็คือลุงป้อมกับลุงโต๊ะ เพราะเพลงแกติดหูผมมาตั้งแต่เด็กๆ เลยรู้สึกว่าผมโตมากับเพลงของแก นอกจากนั้นผมก็ยังทันช่วงท้ายๆ ของเบเกอรี่มิวสิค แล้วก็ทันได้เห็นพี่บิ๊ก D2B ก่อนประสบอุบัติเหตุไม่กี่ปี (ซึ่งตอนนั้นผมยังไม่ถึง 10 ขวบ)
แถมเรื่องบอลหน่อยละกันเพราะผมชอบ เรื่องบอลเนี่ยเป็นเรื่องที่ผมกล้าพูดได้เต็มปากว่าชอบแบบสมัยก่อนมากกว่า สมัยที่ข่าวสารมันยังไม่ไวเหมือนยุคปัจจุบัน ตอนผมหัดดูบอลใหม่ๆ ที่บ้านเพิ่งติดจานทรู สมัยนั้นคนไทยยังล้อเรื่องบอลกันไม่แรงมากเหมือนปัจจุบัน มีแต่แซวกันเล่นๆ ขำๆ จบเกมก็เลิก ไม่เหมือนยุคนี้ที่ถากถางกันแบบเอาเป็นเอาตาย แล้วอีกอย่าง ในสมัยที่ยังไม่เป็นธุรกิจมาก ผมเห็นนักเตะบางคนอยู่กับทีมค่อนข้างยาวนานหรือมีความผูกพันกับทีมมากๆ จนนักเตะคนนั้นเป็นสัญลักษณ์ของทีม แต่ในยุคนี้หานักเตะแบบนี้ยาก ส่วนมากอยู่กับทีมไม่เกิน 5 ปีก็ไป
ที่ยกมาทั้งหมดก็เป็นตัวอย่างของผมนะครับ สำหรับเพื่อนๆ ที่อายุมากกว่า 20 แต่ไม่เกิน 30 มีใครเกิดทันได้เห็นอะไรในสังคมสมัยเด็กๆ ที่มีการเปลี่ยนแปลงในยุคปัจจุบันกันบ้าง มาเล่ามาแชร์ประสบการณ์ในวัยเด็กของทุกคนกันหน่อยครับ
ป.ล.จขกท.อายุ 23 นะครับ
คนอายุมากกว่า 20 แต่ไม่เกิน 30 เกิดทันได้รู้จักอะไรบ้างครับสมัยเด็กๆ
ในส่วนของอาหารการกิน จำได้ว่าตอนเด็กๆ โรงอาหารที่มหาลัยผม (เคยไปกินตั้งแต่สมัยยังเป็นนักเรียน) ไม่มีแอร์ ใช้แก้วน้ำแบบนำกลับมาใช้ใหม่ ไม่เหมือนปัจจุบันที่โรงอาหารติดแอร์แล้ว แล้วก็เปลี่ยนมาใช้แก้วแบบใช้แล้วทิ้ง ทุกวันนี้ร้านประจำที่เคยกินมาตั้งแต่เด็กก็ยังไม่ไปไหน เพียงแต่ว่าอาจจะมีการเปลี่ยนสูตรหรือเปลี่ยนเมนูบ้าง อาหารรสชาติยังไม่เปลี่ยนมาก ส่วนเรื่องของกินในโฆษณา ผมจำได้ดีเลยว่าสมัยเด็กๆ ผมเชื่อคำโฆษณามาก ซื้อขนมแทบทุกยี่ห้อที่เห็นในโฆษณา จนถึงตอนนี้ขนมบางยี่ห้อที่ผมเคยชอบตอนเด็กๆ ก็เริ่มหายาก บางยี่ห้อก็เลิกผลิตไปแล้ว พูดถึงโฆษณาแล้วก็มีอีกอย่างที่ผมนึกออกคือโฆษณาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ครับ สมัยผมเรียนชั้นประถมผมนอนไม่ดึกมาก (สมัยนั้นนอนก่อน 4 ทุ่มทุกคืน ยกเว้นวันหยุด) แต่ก็ยังเห็นโฆษณาเหล้าเบียร์บางตัวก่อนนอน
เรื่องดารานักร้อง เอาจริงๆ ผมเริ่มรู้จักดารามาตั้งแต่ตอนเรียนชั้นประถมแล้ว สมัยเด็กๆ ผมชอบดูละครช่อง 3 มาก (แต่เดี๋ยวนี้ชอบดูช่องดิจิตอลทีวีมากกว่า) ดาราที่ผมชอบสมัยนั้นเลยเป็นพระเอกนางเอกช่อง 3 เป็นส่วนใหญ่ แต่คนที่ผมชอบที่สุดในช่อง 3 ตอนนี้เสียชีวิตไปแล้ว (พี่ปอ ทฤษฎี) ช่อง 7 ก็มีดาราที่ชอบอยู่บ้าง แต่ตอนนี้ดาราช่อง 7 ที่ผมชอบตอนเด็กๆ ออกไปอยู่ช่องอื่นไม่ก็เป็นนักแสดงอิสระกันหมดแล้ว ส่วนนักร้องที่ผมชอบตอนเด็กๆ แล้วยังชอบมาจนถึงทุกวันนี้ก็คือลุงป้อมกับลุงโต๊ะ เพราะเพลงแกติดหูผมมาตั้งแต่เด็กๆ เลยรู้สึกว่าผมโตมากับเพลงของแก นอกจากนั้นผมก็ยังทันช่วงท้ายๆ ของเบเกอรี่มิวสิค แล้วก็ทันได้เห็นพี่บิ๊ก D2B ก่อนประสบอุบัติเหตุไม่กี่ปี (ซึ่งตอนนั้นผมยังไม่ถึง 10 ขวบ)
แถมเรื่องบอลหน่อยละกันเพราะผมชอบ เรื่องบอลเนี่ยเป็นเรื่องที่ผมกล้าพูดได้เต็มปากว่าชอบแบบสมัยก่อนมากกว่า สมัยที่ข่าวสารมันยังไม่ไวเหมือนยุคปัจจุบัน ตอนผมหัดดูบอลใหม่ๆ ที่บ้านเพิ่งติดจานทรู สมัยนั้นคนไทยยังล้อเรื่องบอลกันไม่แรงมากเหมือนปัจจุบัน มีแต่แซวกันเล่นๆ ขำๆ จบเกมก็เลิก ไม่เหมือนยุคนี้ที่ถากถางกันแบบเอาเป็นเอาตาย แล้วอีกอย่าง ในสมัยที่ยังไม่เป็นธุรกิจมาก ผมเห็นนักเตะบางคนอยู่กับทีมค่อนข้างยาวนานหรือมีความผูกพันกับทีมมากๆ จนนักเตะคนนั้นเป็นสัญลักษณ์ของทีม แต่ในยุคนี้หานักเตะแบบนี้ยาก ส่วนมากอยู่กับทีมไม่เกิน 5 ปีก็ไป
ที่ยกมาทั้งหมดก็เป็นตัวอย่างของผมนะครับ สำหรับเพื่อนๆ ที่อายุมากกว่า 20 แต่ไม่เกิน 30 มีใครเกิดทันได้เห็นอะไรในสังคมสมัยเด็กๆ ที่มีการเปลี่ยนแปลงในยุคปัจจุบันกันบ้าง มาเล่ามาแชร์ประสบการณ์ในวัยเด็กของทุกคนกันหน่อยครับ
ป.ล.จขกท.อายุ 23 นะครับ